
Als je je vrienden vertelt dat je naar relatietherapie gaat, verwachten ze dat je relatie op knappen staat. Nogal overdreven want ook voor een gezond stel valt er veel te halen valt bij relatietherapie. Dus wat kun je verwachten van relatietherapie? En wat juist niet? De zin en onzin van relatietherapie met leuke voorbeelden uit mijn praktijk!
1. Je moet een relatieprobleem hebben
Waarom zou je niet juist aan je relatie werken VOORDAT er stormen komen, zoals kinderen (haha echt wel), maar ook je baan verliezen, een familielid sterft, stress op je werk, je groeit uit elkaar, verzin het maar.
2. Je gaat naar relatietherapie voor een oplossing
Het klinkt een beetje vreemd, maar als het goed is krijg je in relatietherapie eerst een probleem: je werkelijke probleem. Want de ruzies zelf zijn niet het probleem, maar de triggers waarom je zo heftig op elkaar reageert en elkaar vervolgens niet kunt bereiken. De ruzies zijn alleen maar een teken dat je nog voor je relatie wilt vechten. Je weet alleen niet hoe en je weet misschien ook niet eens waar je precies tegen vecht. Dat de liefde bekoelt is, is niet het probleem, maar de reden waarom je geen verbinding met elkaar weet te leggen en kwetsbaar durft te zijn bij elkaar. Waardoor je niet alleen de ruzies vermijdt, maar ook de intimiteit en het vertrouwen voor de toekomst. Dat je partner twijfelt aan de relatie is niet het probleem, maar de patronen die je partner ziek van verdriet of eenzaamheid hebben gemaakt. En het onvermogen om daar samen aan te werken. Mensen zijn hartstikke creatief en oplossingsgericht. Zodra je weet wat je werkelijke probleem is, weet je waarschijnlijk ook wat je ermee wilt doen. Mocht je nog steeds in het duister tasten, dan heb ik vast wel een paar suggesties hoor. 😉 Vrouw: “Ik had zo gehoopt op een praktische oplossing.” Ik: “Voor welk probleem?” (En natuurlijk voelde ik ook wel de druk om iets te leveren, hun problemen op te lossen.) Vrouw: “We komen niet aan elkaar toe.” Ik: “Wat heb je nodig?” Vrouw: “Meer tijd samen.” Ik: “Geweldige oplossing. Plan dat in dan.” Man: “Het doet me echt zeer om haar zo verdrietig te zien.” Ik: “Wat is je neiging nu?” Man: “Ik zou haar graag even vasthouden, maar ik denk dat ze dat niet wil.” Ik: “Je bent bang dat ze je afwijst. En daardoor houd je het patroon in stand. Door je te verstoppen terwijl ze je nodig heeft. Ze heeft het van jou nodig dat je het risico neemt. Juist je twijfel maakt haar onzeker. Als je een impuls voelt om haar aan te raken, doe dat dan.” [hij doet het] Vrouw: “Dit is precies wat ik bedoel. Als je voorzichtig wordt en me vragen gaat stellen, dan haak ik af. Dan durf ik dit gevoel niet te laten zien. Maar dit vind ik echt fijn. Dat zou ik vaker willen.” Ik: “Hoor je dat? Ze geeft je toestemming voor de volgende keer. Gewoon doen dus!” Het gaat er uiteindelijk om dat je weer contact maakt met wie je bent, wat je wil van en met je partner, en daar wat mee gaat doen. Dan ben je intrinsiek gemotiveerd en neem je verantwoordelijkheid voor je probleem.